Op een middag werd ik gebeld door een mevrouw. Ze vertelde mij dat haar schoonvader die ochtend was overleden en dat de familie iemand zocht die de uitvaart wilde verzorgen, maar zei ze er is weinig geld beschikbaar voor een uitvaart. Of ik aan de telefoon kon zeggen wat de kosten van een uitvaart zijn. Omdat ik dat altijd een moeilijk te beantwoorden vraag vind, stelde ik voor dat ik even bij hen langskwam om de wensen te bespreken en te kijken wat ik voor hen kon betekenen.
Een half uurtje later zat ik bij de zoon en schoondochter van de overleden meneer aan de keukentafel. Ik vroeg hen wat het budget was dat ze konden besteden aan de uitvaart van vader. Dat bleek inderdaad erg laag, maar ik vertelde hen dat dit voor mij ook wel een uitdaging was en dat we er samen wel uit zouden komen.
Wensen
inventariseren
Met de zoon en schoondochter ben ik de wensen
gaan inventariseren en wat de mogelijkheden waren die ik hen kon
bieden. Meneer had zelf zijn vader al gewassen en aangekleed. Dat
hoefde ik niet meer te doen. Er was wel vervoer naar het
uitvaartcentrum nodig en een kist. Er was niet veel familie dus er
hoefde geen groot afscheid te komen in het crematorium. Om de kosten
te drukken bestaat de mogelijkheid om in plaats van in het
crematorium een plechtigheid te houden in een uitvaartcentrum. Dit
zit vaak bij de kosten van het opbaren in. De overledene wordt dan na
de plechtigheid zonder familie naar het crematorium gebracht. Dit
sprak de familie qua kosten wel aan. Ik stelde voor dat ik op
uurtarief de familie zou begeleiden. Omdat ze al veel zelf hadden
gedaan en er geen rouwkaart, advertentie of condoleanceavond regelt
hoefde te worden zouden het aantal werkuren laag zijn.
Waardig
afscheid
Nadat alle kosten op een rijtje waren gezet, we
binnen het budget waren gebleven en er voor het gevoel van de familie
toch een waardig afscheid voor vader kwam, ben ik aan het werk
gegaan. Samen met de zoon heb ik de overleden meneer in de kist
gelegd en daarna werd meneer overgebracht naar het uitvaartcentrum.
Twee dagen later was er ’s morgens om half 9 een korte
plechtigheid in het uitvaartcentrum, waarna de overledene uitgeleide
werd gedaan door de 8 familieleden en ik de overledene wegbracht naar
het crematorium.
Compliment
’s
Middags belde de zoon mij op. Ze hadden er zo’n goed gevoel aan
overgehouden dat hun vader, ondanks dat er geen geld was, zo’n
waardig afscheid had gekregen.