Aan het begin van het voorgesprek dat ik had met de dame die te horen had gekregen dat ze niet lang meer te leven had, gaf ze gelijk aan dat ze geen herdenkingsbijeenkomst in het crematorium wilde. Ik vroeg haar waar dan wel. Daar kon ze nog geen antwoord op geven. Tijdens ons gesprek noemde ik een aantal suggesties en bij het noemen van de voormalige stadsschouwburg, nu bekend als de Kleine Willem, zei ze gelijk “dat wil ik”!
Ook haar kinderen, die bij het gesprek aanwezig waren, zeiden dat dit goed voelde. Omdat nog niet eerder op deze locatie een uitvaartplechtigheid was gehouden, zou hun moeder de pionier zijn voor deze locatie. Die rol paste wel bij hun moeder vertelden ze mij.
Toen ze er van overtuigd waren dat dit echt mogelijk was, kwamen de ideeën. Mevrouw wilde dat de kist met haar lichaam op het podium kwam te staan. En na afloop moesten er in de foyer Georgische wijnen en Georgische hapjes geserveerd worden. In 2009 zette ze samen met haar zakenpartner een bedrijf op dat Georgische wijnen importeerde. Ook hierin vertolkte zij een pioniersrol.
Op de dag van het afscheid droegen haar kinderen en vrienden de kist met haar lichaam het toneel op wat veel ontroering teweeg bracht in de zaal. Zo had zij het gewild. Een waardig afscheid, maar op een bijzondere plek….