Een tijdje geleden kreeg ik een telefoontje van een mevrouw die met mij in gesprek wilde. Het liefst op een avond vroeg ze mij. Haar kinderen moesten er ook bij zijn, maar wel op korte termijn. Het ging namelijk over haar laatste wensen, want mevrouw had vandaag gehoord dat zij niet meer beter word….
Op de dag van de afspraak belde ik aan bij het opgegeven adres. De deur werd open gedaan door een zeer vriendelijke, wat oudere man. Fijn dat je er bent begroette hij mij. Ik liep achter hem aan de woning in, waar de rest van de familie al aanwezig was.
Haar
leven
Nadat de koffie was ingeschonken, begon mevrouw te
vertellen. Over haar leven, haar gezin en haar ziek zijn. Wat
duidelijk naar voren kwam was dat ze niet wilde dat haar man en
kinderen nog allerlei beslissingen moesten nemen over haar uitvaart.
Ze wist ongeveer hoe haar uitvaart eruit moest zien, maar ze wilde
samen met haar man en kinderen beslissen. Vandaar dat ze mij
uitgenodigd had. Om uit te leggen wat allemaal mogelijk was en om
haar laatste wensen vast te leggen.
Ik vertelde welke beslissingen genomen moeten worden als er iemand is overleden. Ik begon bij de laatste verzorging en het opbaren. Mevrouw wilde in een uitvaartcentrum opgebaard worden en ik mocht haar verzorgen. Een van de dochters vroeg toen aan haar moeder of zij met haar zus de laatste verzorging mocht doen. Mevrouw en de rest van de familie was ontroerd door dit gebaar.
Rode roos
Ik
vroeg de familie of zij bekend waren met de 24-uurkamer bij het
uitvaartcentrum. De familie krijgt dan een sleutel van een kamer en
kan op ieder gewenst moment zelf naar binnen. Ze waren hiervan niet
op de hoogte, maar het sprak hen erg aan. Toen we bij het onderwerp
bloemen aankwamen vertelde mevrouw dat zij een witte kist met rode
rozen altijd zo mooi vond. Gezien haar ziekte wilde ze graag in
plaats van bloemstukken een gift voor het KWF Kankerfonds. Dit moest
op de kaart komen. Ik gaf daarop aan dat het dan mooi is om de mensen
1 rode roos mee te laten nemen. Dat vond ze een goed idee. Dus ook
deze laatste wensen werden door mij vastgelegd.
Bijzonder
laatste wens
Vlak voordat ik weer weg wilde gaan, gaf
mevrouw mij een handgeschreven brief. Of ik deze aan het eind van de
plechtigheid, namens haar, voor wilde lezen. Ik dankte haar voor het
vertrouwen in mij en beloofde dat ik dit namens haar zou doen.
Enkele weken later kwam het telefoontje waar ik rekening mee had gehouden. Ik reed ’s avonds laat naar de familie en samen maakten we een begin met het uitvoeren van de laatste wensen van mevrouw.
De uitvaart
De
dagen tussen het overlijden en de uitvaartplechtigheid zijn precies
zo gegaan als we samen hebben besproken. Ik heb aan het eind van de
plechtigheid de brief van mevrouw voorgelezen.
Ik sloot af met
haar eigen woorden: Ga verder met jullie leven, geniet ervan zolang
het kan, maar vergeet mij niet……